அன்புக்குரியவர்களின் இழப்பும் - உளவியல் மற்றும் சமூக ஆதரவும். Grieving & Sharing Condolences

 

இறப்புச்செய்திகள் வருகின்றபோது, அதற்கு எப்படி எதிர்வினையாற்றுவது என்பது பல நேரங்களில் பலருக்குத்தெரிவதில்லை.சில சமூக அமைப்புக்கள்(Societal behaviour), வாழ்வியல் அனுபவங்கள் என்பன இரங்கல் தெரிவித்தல், துயர் பகிர்தல் பற்றிய பல பாடங்களை கற்றுத்தருகின்றன.

நாட்டிற்கு ஒரு குடும்பம் என உறவுகள் எல்லாம் சிதறி வாழும் இன்றைய நிலையில், செத்தவீட்டுக் கவலையைப் பகிர எமது சமூகங்களில் காணப்பட்ட பல நடைமுறைகளும், பண்புகளும் இல்லாது போய்விட, சாவின் வலியைவிட அதைப் பகிர ஆளில்லாத வலி மிகப்பெரிதாகவே உள்ளதை உணர முடிகிறது.

பிறப்பு, திருமணம் போன்ற ஏனைய வாழ்வின் திருப்புமுனைகள் போலவே, முக்கிய அம்சமான இறப்பின் போது நாம் நடந்துகொள்ள வேண்டியவை பற்றியும் இன்று எமது அடுத்த தலைமுறைகளிற்கு சொல்லிக்கொடுக்க வேண்டி இருக்கிறது. ஒரு உறவை இழந்தவர் எதிர்கொள்ளும் வலியும் வேதனையும் அதுபற்றிய புலம்பலும் இழவிரங்கல் (Grieving) என்று அழைக்கப்படுகிறது.

அன்புக்குரிய எவரது இழப்பும் பெரிதே. அதிலும் ஒரு குழந்தைக்கு தன் முதல் ஆறு மாதங்களுக்குள் அடையாளம் கண்டு உணரும், அதன் தேவை தீர்க்கும் அம்மா அப்பா போன்ற உறவுகளோடு உருவாகிவரும் பிணைப்பு என்பது மிகவும் வலிமையானது. அத்தகைய இழப்புக்கள் ஒருவருக்கு தன்னில் ஒரு பகுதியையே இழந்தது போல உணர வைக்கலாம். இறந்தவரின் வயதோ, உடல்நிலையோ அல்லது அந்த உறவை இழந்தவரின் வயதோ இந்த இழவிரங்கல் நிலையின் தீவிரத்தை குறைக்கும் காரணிகள் அல்ல. அடுத்தவரின் துயரின் அளவை நாம் தீர்மானிக்காது இருத்தல் வேண்டும். ஒரு உறவை இழந்த ஒவ்வொரு உயிரும் அதனால் ஏற்படும் உளவியல் பாதிப்பை ஒவ்வொரு வகையில் வெளிப்படுத்தும். அழுவதும், அன்பானவர்களின் பழைய நல்ல நினைவுகளைப் பற்றி மீண்டும் மீண்டும் பேசிப்புலம்புவதும் இந்த இழப்புக்களின்போது மனிதர்களில் பெரும்பாலானோர் செய்யும் காரியங்கள். இழப்பிலிருந்து மெல்ல மெல்ல வெளிவர உதவும் இயற்கையான பொறிமுறைகளில் (Bouncing Back/Resilience) இதுவும் ஒன்று.

இந்த இழவிரங்கல் எனும் செயற்பாட்டில் பின்வரும் நிலைகள் உள்ளன என அமெரிக்க உளவியலாளர் குப்லர் றோஸ் என்பவர் தனது “On Death and Dying” என்ற நூலில் குறிப்பிடுகிறார். இது பிரபலமான (வாதப் பிரதிவாதங்கள் உள்ள) ஒரு உளவியல் கோட்பாடாகும்.

1. Denial: இழப்பை ஏற்க மறுத்தல். திடீரென ஏற்படும் அந்த அதிர்ச்சியான இழப்பை முதலில் மூளை ஏற்க மறுக்கும்.

2. Anger: கோபம் - தாங்கமுடியாத இழப்பு தன்மீதோ அடுத்தவர் மீதோ கூட பெருங்கோபமாக மாறலாம்.

3. Bargaining: இழப்பை ஏற்க மறுக்கும் மனது ஆண்டவன் போன்ற அவரவர் நம்பிக்கைக்கு ஏற்ற உயர் சக்தியிடம் இழப்பை பிற்போடும்படி அல்லது இல்லாது செய்து விடும்படி கெஞ்சுதல். அல்லது இது எல்லாம் பொய்யாகி விடக்கூடாதா என்று ஏங்குதல், அல்லது இறந்தவர்களே தம்முடன் ஏதாவது வடிவில் வந்து பேசி ஆற்றுப்படுத்துவார்கள் என எதிர்பார்த்தல்.

4. Depression: மனஅழுத்தநிலை. இது வழமையான மன அழுத்தத்தின் சகல அம்சங்களையும் கொண்டிருக்கும். உச்சக்கட்ட மனவருத்தம் மற்றும் அதன் விளைவுகளான தனித்திருத்தல், பிடிப்பற்று இருத்தல் உட்பட அனைத்து அறிகுறிகளும் வெளிப்படும்.

5. Acceptance: இழப்பை ஏற்றுக்கொண்டு வாழ்வின் அடுத்த நிலைக்கு நகர்ந்து செல்வது. இந்தக் கட்டத்தில் இழப்பு என்பது வாழ்வின் ஒரு அங்கம் என்பது புரிந்திருக்கும்.

எல்லா மனிதர்களும் மேற்குறிப்பிட்ட எல்லா நிலைகளையும் அனுபவிப்பார் என்று சொல்ல முடியாது. அத்துடன் மேற்குறித்த ஒழுங்கில்தான் இந்த இரங்கல் செயற்பாட்டின் படிநிலைகளை கடந்து செல்வர் என்றும் இல்லை. ஆனால் அவற்றில் சிலவற்றிற்கு உள்ளாகக்கூடும்.

ஆட்டிசம்-நம்பிக்கை தரும் ஸ்டெம் செல் தெரபி

 

Autism (ASD - autism spectrum disorder)என்று சொல்லப்படுகிற மூளைச் செயற்பாடுகளில் குறைபாட்டை உருவாக்கும் நோய் அண்மைய ஆண்டுகளாக மிக வேகமாக அதிகரித்து வருவதாக ஆய்வுகள் சொல்கின்றன. அமெரிக்காவில் மேற்கொள்ளப்பட்ட ஆய்வின் பிரகாரம் கடந்த பத்து வருடங்களில், 136 சிறுவர்களில் ஒருவருக்கு என்று காணப்பட்ட இந்த எண்ணிக்கை தற்போது –(2023) 36 சிறுவர்களில் ஒருவருக்கு என்ற அளவில் அதிகரித்துள்ளது (The latest research in 2023 from the CDC shows that one in 36 children is now diagnosed with autism. - American Academy of Pediatrics )

எனது நண்பர்கள் சிலரின் பிள்ளைகளிற்கும் ஆட்டிசம் இருக்கிறது. எமது உணவுப் பழக்கவழக்கங்கள், செல்போன் கதிர் வீச்சு, தாயின் கர்ப்பகால உடல் கோளாறுகள், பரிணாம வளர்ச்சி சார்ந்த மாறுபாடுகள், MMR போன்ற தடுப்பூசிகள் போன்ற பல நூறு காரணங்கள் இதற்குப் பின்னால் இருக்கலம் என்று சந்தேகிக்கப்படுகிறது. ஆனால் இன்னும் காரணம் கண்டுபிடிக்கப்டவில்லை எனினும் சடுதியான பாரிய அளவிலான அதிகரிப்பை மட்டும் சிறார்களில் அவதானிக்க முடிந்துள்ளது.

இந்த வகையான நோயினால் பாதிக்கபட்ட குழந்தைகள் பெரும்பாலும் அதி புத்திசாலிகாளாக இருப்பார்கள். அவர்களது உடலியக்க செயற்பாட்டில் இணைப்பு (Coordination) பிரச்சனைகள், அவதானக் குறைபாடுகள்(ADHD), போன்றவை ஆரம்பகாலத்தில் அவதனிக்கபட்டாலும் நமது மூளையை விட வேறுபட்டு நாம் தொட முடியாத எல்லைகளைக்கூட அவர்களது முளை பின்னாளில் தொடுவதுண்டு. உலகமே வியக்கும் எலான் மாஸ்க் ஆட்டிசத்தால் பாதிக்கப்பட ஒரு குழந்தையே. இந்த நூற்றாண்டின் தலை சிறந்த விஞ்ஞானி ஐன்ஸ்டீனும் ஆட்டிசத்தோடு வளர்ந்தவர்தான்.

பேச்சுப் பயிற்சி முதல் அவரவர் பாதிப்பிற்கு ஏற்ப நடத்தைசார் பாதிப்புகளுக்கேற்ற பயிற்சிகள் மற்றும் மருந்துகள் மூலம் இந்தக்குழந்தைகளிற்கு சிகிச்கைள் வழங்கப்படுகின்றன.

நம்பிக்கை தரும் ஸ்டெம் செல் தெரபி

மருத்துவத்துறையில் தறபோது மிகப்பிரபலமடைந்து வரும் ஸ்டெம் செல் தெரபி எனப்படும் சிகிச்சை முறை( பல நோய்களுக்கு தீர்வாக அமைகிறது) ஆட்டிசத்திற்கு மிகச்சிறந்த நிரந்தரத் தீர்வைத் தருகிறது என்கிறார்கள். உடலின் எந்த உறுப்பிற்கும் அடித்தளமாக அமையக்கூடிய இந்த ஸ்டெம் செல் - மூளையுள் செலுத்தப்பட்டு அங்குதேவைப்படும் நியூரான்களாக இவை மாற்றமடைவதால் பாதிக்கப்பட்ட மூளைப் பகுதியின் செயற்பாட்டுவிகிதம் அதிகரித்து குழந்தையின் செயற்பாடுகள் வழமைக்குத் திரும்புகிறது என்கிறார்கள் நிபுணர்கள்.

வட்ஸ் அப் இல்லாட்டி வைபர் இருக்கே கண்மணி !

 

அன்பே!

என் காதல் மீம்ஸ்களை

கொத்தாக ஒரு

டிஜிட்டல் லாரியில்

கொட்டி,

டிலிவறி செய்வதற்காய்

வாழ்க்கையின் சந்தியில்

உன் சிக்னலுக்காக

காத்திருக்கிறேன்.

நன்றாக யோசித்துக்கொள்.

நீ கிறீன் லைட் போட்டால்

மீம்ஸ்களை உன்வீட்டு வாசலிலும்

ரெட் லைட் என்றால்

ஒரே யூடேணில்..

இந்தக் விண்ணப்பங்களை

வீணடிக்காமல்

டிக்டொக் திவ்யா வீட்டிலோ

அல்லது

இன்ஸ்டாகிராம் இனியா வீட்டிலோ

இறக்கிவிடுவேன் கண்மணி!.

அதற்காகத்தான்..

நண்பர்களுக்கு ஒரு இரண்டாவது சந்தர்ப்பம் ! ( Psychology of personality and behavior change)

 

10-11-2022

எப்படி மனிதர்கள் நிரந்தரமற்றவர்களோ அப்படியே அவர்களது குணாதிசயங்களும் நிரந்தரமற்றவை. இவன் 'கோள்மூட்டி' என்று பாடசாலைக்காலத்தில் நீங்கள் கண்டறிந்த ஒருவன் 20 வருடத்திற்குப் பின்னரும் அதே மாதிரித்தான் இருப்பான் என்று நினைப்பது முற்றிலும் தவறானது. ஒரு வயதில் எதெற்கெடுத்தாலும் கோவப்படும் ஒருவன், ஐந்தாறு வருடங்களில் சாந்த சொரூபியாக மாறியிருப்பதையும், சிறுபராயம் முதல் யாருடனும் அதிகம் பேசாது அமைதியாக இருந்துவந்தவன் ஒரு வயதிற்குப் பின்னர் அதிகம் பேசுபவனாக மாறுவதையும் நம்மிற் பலர் அவதானித்திருக்கலாம். 

ஆளுமையைத் தீர்மானிப்பதில் பரம்பரை அலகு(DNA),புறச்சூழல் என்பவை  மிக முக்கியமான காரணிகள். தானாக சிந்தித்து உணர்ந்தும் சில குணவியல்பு மாற்றங்களை ஒருவர் உண்டுபண்ணலாம். ஆனால் ஒரு சில அடிப்படையான குணங்களை மாற்றவே முடியாது என்பது ஆய்வு முடிவு. 

எலான் மாஸ்க்கும் எண்கணித சாஸ்த்திரமும் ! (Numerology for your success ! )

மணிமாறன் மண்ணிமாறன் ஆனகதை

 "நீங்கள் உஙகள் பெயரை இந்த எழுத்துக்களில் மாற்றிக் கொண்டால் செல்வம் கொட்டோ கொட்டு என்று கொட்டும். பண வரவு நீங்கள் நினைத்தாலும் நிற்காது.. .. 

**மணிமாறன் மண்ணிமாறன் ஆன கதை**

"நீங்கள் உஙகள் பெயரை இந்த எழுத்துக்களில் மாற்றிக் கொண்டால் செல்வம் கொட்டோ கொட்டு என்று கொட்டும். பண வரவு நீங்கள் நினைத்தாலும் நிற்காது.. .."என்று ஒரு சோதிடர் சொல்லிக்கொண்டிருக்கிறார். நான் அவரது பதிவான கூரையுள்ள, மழை கசிந்து நான் உட்கார்ந்திருந்த இடம் தவிர ஆங்காங்கு ஈரமாகவுள்ள, ஈரத்தினால் பயங்கரமான பூஞ்சை மணம் அடித்துக்கொண்டிருக்கிற, போதாக்குறைக்கு மழையில் நனையப்பிடிக்காமல் அவரது வீட்டுக்குள்ளேயே நின்று ஆடு போட்ட பழுக்கையும், படுத்திருந்த நாயிலிருந்து வந்த வாசத்தையும் சகித்தபடி.....அப்பப்பா பாலாவின் படங்களில் மட்டும் காணக்கூடிய காட்சி!

இது நடந்தது பத்து வருடங்களின் முன்னே, ஒரு நண்பனுடன் அவன் வற்புறுத்தலுக்காகச் சென்று சும்மா ஒரு ஆர்வக்கோளாரில் நானும் சோதிடருடன் பேசியபோது(பேய் இருக்கா ? இல்லையா ?)அவர் சொன்னவை இவை.

சாத்திரியாரே நீங்களும் உங்கள் பெயரை எண் கணிதசாஸ்த்திர முறைப்படி மாற்றிவிட்டால் பிறகென்ன உங்களுக்கும் காசு கொட்டோ கொட்டென்று கொட்டுமே..ஆட்டுக்கு ஒரு கொட்டிலாவது கட்டி வீட்டுக்கூரையில் நாலு ஒடுகளையென்றாலும் மாத்தலாமே ? என்று கேட்க நினைத்தேன், நண்பனின் தர்மசங்கடத்தை நினைத்துக் கேட்கவில்லை.

ஏன் இன்னும் தலை தெறிக்க ஓடுகிறோம்?

 

(நாற்பது வயதிற்கு மேற்பட்ட(அல்லது அப்படி உணர்கின்ற) வாசகர்களிற்கு மாத்திரம்)

புரிந்து விட்டால் ஓடுவதை விட்டுவிடுவோம். புரிந்தாலும் புரியாத மாதிரி இருப்பதில்தான் சலிப்பை குறைத்து வாழும் இரகசியம் இருக்கிறது!. கடைசிவரை புரியாமலே ஓடிக்கொண்டிருப்போர் பாக்கியவான்கள். அவர்கள் சலிப்பின் வெறுமையை தூக்கமின்றி விட்டத்தை வெறித்தபடி அனுபவிப்பதில்லை.

ஓடிய களைப்பில் , அடுத்தநாள் சீக்கிரம் எழுந்து இன்னும் ஓடவேண்டும் எனும் நினைப்பில், படுத்ததும் தூங்கி விடுவார்கள்.

ஓடுவதைக் குறைந்த பின்னர்தான் உலகெங்கிலுமிருந்து பல பந்தயங்களிற்கு வெற்றிலை வைத்து அழைப்பார்கள்.அழைக்கிறார்கள். இது வாழ்க்கையின் முரண்.

இந்த மைதானம் எனக்குரியதல்ல. இங்கே ஓடி முடித்தாயிற்று. அடுத்த மைதானத்தை ஆயத்தப் படுத்து. புதிய விளையாட்டு, புதிய விதிகள், புதிய பரிமாணம்.

காசுப் பெட்டியில் சில்லறை விழும் சத்தத்திற்காய் தேவைகள் தீர்ந்தபின்னரும் ஓடிக்கொண்டே இருப்போர் தம் சவப்பெட்டி அருகே பறைச் சத்தம் கேட்கும்வரையில் நிறுத்துவதில்லை. குறைத்துக் கொள்வதுமில்லை.

.

நடுவயதிற்கு கிட்டே ஆயினும் கொஞ்சம் நின்று, நிதானித்து கூட்டிக் கழித்துப் பாருங்கள். "இவ்வளவு அல்லல்பட்டு ஓடி" சேர்த்தது தந்த நிம்மதி பெரிதாய் எதுவுமில்லை என்பது புரியலாம்.

உளநலப் பாதிப்பா ? யாரிடம் உதவி பெறுவது ?

. 

சைக்கோசிஸ் - நியூரோசிஸ்(Psychosis, Neurosis) என இரண்டு வகையில் பிரித்துப்பார்க்கப்டக்கூடிய மனநலம் சார்ந்த பிரச்சனைகளில், சைக்கோசிஸ் எனப்படுவதுதான் நாம் நிஜ உலகத்தைவிட்டு விலகி இருத்தல்- அல்லது சுய உணர்வின்றி நடந்துகொள்ளல் (யாதார்த்தமற்ற நிலை) இதை உலக வழக்கில் மக்கள் சொல்லும் சொற்களாகிய 'சித்தப்பிரமை' மற்றும் 'பைத்தியம்' ஆகிய சொற்களுடன் இணைத்துப்பார்க்க முடியும்.

இரண்டாவது வகையாகிய நியூரோசிஸ் எனப்படக்கூடிய மனநலப் பிரச்சனைகளின்போது (inner struggles, mental and physical disturbances) பாதிக்கப்ட்டவர் சுய உணர்வுடனும் குறிப்பிட்ட சில பிரச்சனைகளால் தான் பாதிக்கப்பட்டிருப்பதை பகுதியளவாவது உணர்ந்தும் இருப்பர். மனச்சோர்வு, மன அழுத்தம், உறக்கப்பிறழ்வுகள், உண்ணல் சார்ந்த பிரச்சனைகள்(அதிகம் உண்ணல், அதீத உணவு தவிர்த்தல்...), பயவுணர்வுகள், அதீத கோபம் உட்பட்ட திடீர் உணர்வு நிலை மாறல்கள் போன்ற சில இதற்கான உதாரணங்கள்.(Depression, stress, eating disorders, personality disorders, phobias, sudden mood swings -bipolar etc..) 

Word Cloud - Looking for like minded people for a coffee !

 

Knowledge-share, empathy, social cause, spiritual, multiverse, parallel universe, life-after-death, time travel, special relativity, general relativity, quantum level, quantum mechanics, wisdom, real consciousness, soul, reincarnation, purpose of life, going with the flow, self-actualization, extra terrestrial lives, faster than light, nature, arts, photography, AI, telepathy, law of attraction, vibrating universe,  dark-matter,

ஆளில்லாத கடையும் ஆயிரம் கப் ரீயும்!

மதமென்னும் பெயரால் சுரண்டல்களும் - தேவையே இல்லாத ஆணி பிடுங்ககல்களும் -   "சாமி கண்ணைக்குத்தலாம்.." என்ற சந்தேகத்தில் வழங்கப்படும், கோயில், கட்டடம் சுண்ணாம்புக்கான கோடிக்கணக்கான  நன்கொடைகளும் - 'கொழுத்த முதலைகள்' அன்றி, சாதாரண மனித உயிர்கள் பயன்பெறாத செலவுகளும் இந்த ஒரு வீடியோ போதும் உணர. 

சிரித்து வாழ வேண்டும். ! - சிறீ விசாகராஜா ஆசிரியர்

 யாழ் இந்துவின் பொக்கிஷத்தில் ஒரு முத்து - சிறீ விசாகராஜா ஆசிரியர். வாழும் முறையை இவரிடமும் கற்கவேண்டும். 

 நெஞ்சில் வஞ்சமில்லாத சிரிப்புடனும் எப்போதும் தேனி போன்ற சுறுசுறுப்புடனும் காணப்படக்கூடிய  ஆசிரியர் 'விசாகர்' என அறியப்பட்ட சிறீவிசாகராஜா அவர்கள். இந்த நல்ல மனிதர் அண்மையில் மீளாத் துயில் கொண்டார். 

நான் அவரிடம் படித்திருக்கிறேன். அவரிடம் கற்ற அனுபவத்தைவிட  அவரது அணுக்கம் தரக்கூடிய மகிழ்ச்சி,  நிம்மதி என்பனவே எனக்கு அவரை எண்ணியதும் நெஞ்சில் நிறைகிறது. அதுதான் ஒரு நல்ல ஆசிரியரின் முதல் தகுதி என்று எண்ணுகிறேன்.

தன்னுடைய இரத்த அழுத்த நோயால் வரும் அவதியை பச்சிளம் பாலகர்களது கையைத் திருகியும் கண்டபாட்டிற்கு அடித்தும் காட்டும் சண்முகலிங்கம் சேர், பிள்ளைகளின் பிஞ்சு விரல்களை நெரித்து மகிழும் செட்டியார் சோமசுந்தரம் சேர், கண்ட இடத்தில் சிறு தவறைக் கண்ட மாத்திரத்தில் கன்னம் கன்னமாக கைகளாலையே மேனியா போல் பின்னியெடுக்கும் தவமணிதாசன் சேர் முதலியவர்களால் தினசரி பாடசாலை செல்வதே இராணுவ முகாமிற்கு பயிற்ச்சிக்குப்போவதுபோல் மன அழுத்தம் தரக்கூடியதாக என்போன்ற குறும்பு செய்யும் மாணவர்களிற்கு  இருந்தது .

சின்ன வீடு - பெரிய வீடு

"ரைல்ஸ்சுக்கும் பாத்ரூம்வெயாருக்கும் மட்டும் நாலு மில்லியன் முடிஞ்சுது மச்சான்" என்று தொலை பேசியில் பேசும்போது அடுத்த இரண்டு தெரு தள்ளியிருக்கும் வங்கி அதிகாரியான நண்பன் சொன்னான்.

இன்னொரு நண்பனின் மாளிகை வீட்டின் படங்களை அதைக்கட்டிய நிறுவனம் ஃபேஸ்புக்கில் போட்டு நாம்தான் கட்டினோம் என விளம்பரப்படுத்திய போது அதன் அழகை நானும் படங்களில் இரசித்தேன்.

"கலம்பு (Colombo)-7" ஏரியா மினிஸ்டர் மார் வீட்டு Gate போலவே செய்து போட்டிருக்கிறேன் என்று ஒரு மகாவைத்திய நண்பன் ஹொட்டேல் பட்ஜ்மேட் சந்திப்பு ஒன்றில் சொன்னான்.

இப்படி பல பல மாளிகைகள் நம் நண்பர்கள் பலருக்கு.

என் வீட்டில் இவர்களில் பலர் பல விருந்துகளில் கலந்து சிறப்பித்திருந்தார்கள் (விருந்து மறந்து சில நாட்களில் கோல் வரும் : "அடுத்த பார்ட்டி எப்ப மச்சான்?"- no outgoing, only incoming :) )

Tamil Psychology Youtube Channel - Learn psychology in Tamil .தமிழில் உளவியல் வீடியோக்கள் !

Tamil Psychology Tamil Youtube Channel (Click here)

அனைத்து மனிதர்களுமே தம்வாழ்நிலைக்கு ஏற்ற அளவிற்கான உளவியலை இயற்கையாகவே அறிந்தவர்கள்தான்.

மனம் மற்றும் நடத்தை பற்றிய விஞ்ஞான ரீதியான கல்வியே உளவியல் ஆகும்.

சைக்('psyche') என்ற சொல் கிரேக்கத்தில்- உயிரைக் குறிக்கும், லொகோஸ் என்பது கற்றல்('discourse or to study')எனப்பொருள் படும், எனவே Psychology என்பது உயிரைப்பற்றிக் கற்றல் என்று பொருள்படும். 

மனம் பற்றிய சிந்தனை பல்லாயிரக்கணக்கான ஆண்டுகளாகக் காணப்பட்டது. எனினும்  உளவியல் துறை என்று ஒன்று முறைப்படுத்தப்பட்டு சுமார் 150 (1879) வருடங்கள்தான் ஆகின்றன. இரசாயனவியல்,பௌதிகம் போன்ற பல துறைகளுடன் ஒப்பிடும்போது உளவியல் துறை தவழ்ந்து வரும் ஒரு குழந்தை என்று சொல்லலாம். (1879 - ஜேர்மானிய ஆய்வாளர் வுண்ட் என்பவரால் உளவியல் ஆய்விற்கான ஆய்வுகூடம் அமைக்கப்ட்ட ஆண்டு இது )

ஆனால் பொதுமக்கள் மத்தியில் உளவியல் துறை பற்றிய பல தவறான புரிதல்களும் , தேவைக்கு அதிகமான நம்பிக்கை அல்லது எதிர்பார்ப்பும் உள்ளதை அவதானிக்கலாம். உதாரணமாக "உளவியல் படித்தவர் அடுத்தவர் மனதைப் புட்டுப் புட்டு வைப்பாராம்.." போன்ற கூற்றுக்களும் ,'உளவியலாளர்கள் எல்லோருமே ஆழ்மனதில் புகுந்து பல அதிசயங்களை நிகழ்த்துவோர்' என்ற நம்பிக்கைகளும்(முற்பிறப்பை அறிதல் etc..) மக்கள்  மக்கள் மத்தியில் நிலவுகின்றன. 

"முஹம்மது பின் லேடன் இராவணூஸ்" ஆகிய நான்...!

ஆழ்ந்த தூக்கத்திலிருந்த என்னை பள்ளியிலிருந்து வந்த பாங்கு ஓசை விளிக்க வைத்தது. நம்ம ஏரியாவில் பள்ளியே கிடையாதே அப்புறம் எப்படி இப்படி பாங்கு பறிகிறது? என்று எண்ணியபடியே எழுந்து உட்கார்ந்திருந்தேன். 

சோம்பல் முறித்தபடியே எதேச்சையாக எனது உடுப்பைக் கவனித்ததும் நான் அப்படியே ஆடிப்போய்விட்டேன்.வெள்ளைக்கலர் ஜிப்பா போட்டிருந்தேன், உள்ளே சாரம்(கைலி) கட்டியிருந்தேன். அதிர்ச்சி மாறாமலே முகத்தைத் தடவிப்பார்த்தால் மீசையைக் காணோம் ஆனால் தாடி பஞ்சமில்லாமல் காடாகக் கிடந்தது. நான் இப்போது இருப்பது எனது அறையும் அல்ல எனது வீடுமல்ல என்பதும் புரிந்தது. அலறியடித்து எழுந்தவுடன் எதிரே இருந்த இராட்சசக் கண்ணாடியொன்றில் எனது உருவம் (அதே மொட்டைமண்டை) ஜிப்பா அணிந்து தாடியுடன் அரேபிய ஷேக் போலவே தோன்றியது.

இது கனவா ? நனவா? என்ன நடக்கிறது நமக்கு ? என்று புரிய முயற்சித்தபடியே சுற்றுமுற்றும் பார்த்தேன். அந்த அறை படு அன்னியமானது. அங்கு நான் படுத்திருநத கட்டில் பல வேலைப்பாடுகள் நிறைந்த வாழ்நாழில் கண்டிராத மரக்கட்டில் ஐந்து பேர் படுக்கலாம். அந்த அறை முழுவதும் பெரிய பித்தளைப் பாத்திரங்கள், அன்னம்போலவும் , சிங்கம் போலவும் செய்யப்பட்ட நாற்காலிகள் கிடந்தன, என் கட்டிலுக்குக் கீழே நிலத்தில் ஓலைச் சுவடிகள் கிடந்தன.இஸ்லாமியர்கள் அணியக்கூடிய ஒரு தொப்பியும் அருகில் கிடந்தது.

ரியூசன் எனும் அருவருப்பு !

பள்ளியில் படித்த அதே பாடங்களை மீண்டும் கற்க ஓடி – மேலதிக திறன்களையோ, நற்பழக்க வழக்கங்களையோ, விளையாட்டுக்கள், போட்டிகளில் பங்குபெறல், உறவினர் வீடு செல்லல்(உறவு பேணல்),பெற்றோருடன் பயணம் செய்தல் ,வாழ்வின் ஏனைய கூறுகளை அறிதல் ஆகியவற்றை செய்யவோ அனுமதிக்காத ஓய்வொழிச்சல் இன்றி மாணவர்களை வரவழைத்து தன் கட்டில் வைத்திருக்கும் அருவருக்கத்தக்க ரியூசன் கலாச்சாரத்தை அதிகம் வெறுப்பவன் நான்.

பாடசாலையில் குறிப்பிட்ட பாடம் நடாத்தும் ஆசிரியர் சரியில்லை என்றாலோ அல்லது குறிப்பிட்ட சில பாடங்கள் மண்டையில் ஏறுவது குறைவாக இருந்தாலோ அதைத் தேடி வெளியில் கற்றுக்கொள்வது தவறில்லை. ஆனால் சமய பாடம் உட்பட,பாடசாலையில் படிப்பிக்கப்படும் அத்தனை பாடங்களுக்கும் - பாடசாலை விட்டு வந்ததும் சாப்பாட்டை அனுபவித்துச் சாப்பிடக்கூட நேரமில்லாமல் அள்ளி எறிந்து விட்டு இடைவேளையே இல்லாது ரியூசன் எனப்படும் பெரும்பாலும் போதிய கழிவறை வசதிகள் கூ;ட இல்லாத சுகாதாரமற்ற வெறும் வாங்கு மேசையில் உட்கார்ந்து ஆசிரியர்கள் சொல்வதை லயிப்பின்றி கேட்க மாணவர்களை கட்டாயப்படுத்தும் அமைப்பு மிகவும் மோசமானது. 

(2 மணி வரை பாடசாலை 3 மணி முதல் 6 வரை ரியூசன் - பின்னர் ஆறிலிருந்து படுக்கும் வரை பாடசாலை மற்றும் ரியூசன் வீட்டுப்பாடங்கள்) 

இவற்றில் பெரும்பாலானவை இன்றும் எமது பிரதேசத்தில் கொட்டில்கசளாக இருந்தாலும் - பாடசாலைக்குச் சமனாக கட்டட வசதிகளோடு -பிறான்டட் ரீ சேர்ட் மாணவர்களுக்கு கட்டாயமாக அணிவித்து – ரியூசன் வந்து செல்ல சொந்தமாக பஸ் சேர்வீசே நடாத்தும் ரியூசன்களும் உண்டு. அதைப் பார்த்து நான் அதிர்ந்திருக்கிறேன்.  தேவையே இல்லாது சகல பாடங்களையும் மீளவும் கற்க வைத்துக் காசு பார்க்க நவீன முறையில் மேற்கொள்ளும் மார்க்கெட்டிங் உத்தி.

சொஃப்ற்வெயாரில் சொருகிய ஆப்பு !

Any software developer out there - you guys suck !

சாய்ந்தமருதில் இலியாஸ் என்பவர் நடாத்திய(DTP) ரைப் செற்றிங் செய்யும் ஒரு நிறுவனத்திற்குத் தான் எனது முதலாவது வர்த்தக ரீதியான அப்பிளிகேசன் ஒன்றை விற்றேன்.  கணினி மூலம் அவர் செய்யும் பக்க வடிவமைப்புக்களில் பெருந்தொகையான படங்களைப் பயன்படுத்துவதால் - அவற்றை ஒழுங்கமைத்துப் பார்வையிடவும் - மீண்டும் அதை பேஜ்மேக்கரில் உடனடியாகப் பயன்படுத்தவும் (ACD See போன்ற பிக்சர் எக்ஸ்புளோரர்) அவரிற்கு ஒரு அப்பிளிக்கேசன் தேவைப்படுவதை நான் உணர்ந்தேன். அவர் எனது கம்பியூட்டர் கஸ்டமர். (இன்று விண்டோஸ் இயங்குதளமே அதைச் சிறப்பாகச் செய்யும் எனினும் அந்தநேரத்தின் விண்டோஸ் 95 சரியாகச் செயற்படாது. )

எனது ஆலோசனைக்கு ஏற்ப படங்களைப் பார்வையிடும் ஒரு இமேஜ் வியூவர் ஒன்றை நான் செய்து தர சம்மதித்தார். எனது முதலாவது மென்பொருள் தயாரிப்பு அதுதான். விசுவல் பேசிக் 4.0/5.0 என்று நினைக்கிறேன். அதில் இருந்த picture box மற்றும் dir list etc ஜ பயன்படுத்தி பார்க்கும் படத்தை ஓரு கிளிக்கில் கொப்பி பண்ண ஒரு பட்டனையும் சேர்த்து அழகிய இன்ரர்பேசில் ஒரு பிக்சர் வியூவரை அவரிற்கு 15 ஆயிரம் ரூபாய்க்கு விற்றேன். 

அந்த நேரத்தில் அது பெரும்தொகை. விண்டோசையே கிட்டத்தட்ட  இலங்கைத்திருநாடு முழுவதுமே 100 ரூபாய் பைறேற்றட் சி.டி யில் இருந்து போட்டுக்கொண்டிருந்த நேரத்தில் அது பெரும்தொகை. எனினும் அவரது வேலை இலகுவானதால் அவரது பின்னூட்டம்(Feedback) மிக நன்றாகவே இருந்தது. நான் கல்முனையில் இருந்து கொழும்பிற்குப் பார்சல் ஆகும்வரை அவர் எனது நல்ல வாடிக்கையாளராகவே இருந்தார்.

அதன் பின்னர் நிந்தவூரில் இயங்கி வந்த பெரிய குளிர்பானக் கம்பனியின் ஏஜண்டிற்கு அவர்களது போத்தல்களை கையாளும்(வெற்றுப்போத்தல்கள் வருதல் போதல்) ஒரு மென்பொருள் தயாரிக்கும் ஓடரைப் பெற்றேன். – அது பெரிய வேலை என்பதால் கொழும்பிலிருந்து அனுபவமுள்ள சொப்ற்வெயார் என்ஜினியர் ஒருவரை தற்காலிக ஒப்பந்தம் பேசி கல்முனைக்கு என்செலவில் இறக்குமதி செய்து – உதவியைக் கேட்டேன். 

மை நைஜீரியன் பிரதர் அன்ட் மில்லியன் டாலர்ஸ்

2004 ஆம் ஆண்டில் எனக்கொரு ஈமெயில் வந்திருநதது. கொழும்பில் நமது கணினி வர்த்தகம் நடைபெற்றுக்கொண்டிருந்தது. நாட்டின்  

கொடிய யுத்த சூழ்நிலைகளால் - வர்த்தகம் கடுமையாகப் பாதிக்கபட்டுக்கொண்டிருந்த சமயம். இரவு வெகுநேரமாகத் தூக்கம் வராது புரண்டு கொண்டிருந்துவிட்டு - அருகிலிருந்த லப்ரொப்பில் ஈமெயிலைச் செக் பண்ணிக்கொண்டிருந்தேன். Financial Proposal என்ற தலைப்பில் ஒரு ஈமெயில் வந்திருந்தது.

நாமும் பைனான்ஸ் பற்றிச் சிந்தித்துக்கொண்டிருக்கும்போது யாரோ பைனானஸ்சியல் புரபோசால் எழுதுகிறானே என்று ஆச்சரியப் பட்டுக் கொண்டே அதைத் திறந்து பார்த்தேன்.

பழம் நழுவிப்பாலில் விழுந்து அப்புறம் குலாப் ஜாமூன்,நெய்யில் வறுத்த முந்திரிப் பருப்புபாதாம்,பிஸ்த்தா எல்லாம் சேர்ந்து தானாகலே வாயில் வந்து ஊட்டியது போல ஒரு செய்தி ஈமெயிலில் இருந்தது.

அந்த ஈமெயிலின் சுருக்கம் இதுதான்:

ஸ்டீவ் ஜோப்சும் - சில புள்ளிகளும்

Connecting  the dots - Steve Jobs in Tamil

மறைந்த அப்பிள் நிறுவன அதிபர் - இந்த நூற்றாண்டின் மிகப்பெரிய தொழில் முயற்சியாளர்களில் ஒருவர் - இந்த நூற்றாண்டின் மறக்க முடியாத புத்திசாலிகளில் ஒருவர் 'ஸ்டீவ் ஜோப்ஸ்'. உலகின் ரொப் ரென் செல்வந்தர்கள் லிஸ்டில் அடிக்கடி இடம்பிடித்தவர்.

ஆனால் அவர் பிறப்பே பெரிதாகச் சொல்லிக்கொள்ளும்படியாக இல்லை. ஸ்டீவ் ஜோப்ஸ் எதிர்பாராத விதமாகக் கருவில் தங்கிய குழந்தை. அப்போது அவரது தாயாருக்குத் திருமணமாகியிருக்கவில்லை. அவர் ஒரு பல்கலைக்கழக மாணவி. அவர் தனது மகனை தத்துக்கொடுக்க விரும்பினார். முதலில் ஒரு சட்டத்தரணி தம்பதியினர் தத்தெடுக்க விரும்பினர்,கடைசித் தருணத்தில் அவர்கள் ஒரு பெண் குழந்தையைத் தத்தெடுப்பது என முடிவெடுத்தனர்.

தத்தெடுக்கப் பிள்ளையைக் கோரி இருப்போரின் வெயிட்டிங் லிஸ்டில் இரண்டாவதாக இருந்த ஸ்டீவின் வளர்ப்புப் பெற்போருக்கு அடுத்த சந்தர்ப்பம் கிடைத்தது. அவர்கள் இருவரும் பட்டம் படித்தவர்கள் அல்ல. தாய் கல்லுரியை முடிக்கவில்லை, தந்தையோ பாடசாலையைத் தாண்டவில்லை. பட்டதாரிகளிற்கே தனது பிள்ளையைத் தத்துக்கொடுப்பேன் என்று முதலில் முரண்டு பிடித்த ஸ்டீவின் பெற்றதாய்,கடைசியில் தனது மகனை ஒரு பட்டதாரியாக்கவேண்டும் என்ற நிபந்தனையுடன் தத்துக்கொடுத்தார்.

ஸ்டீப் ஜோப்ஸின் வாழ்க்கை இலத்திரனியல் பொருட்களைத் திருத்தும் ஒரு நபரின் வீட்டில் ஆரம்பித்தது. தனது வளர்ப்புத்தந்தையுடன் சேர்ந்து இலத்திரனியல் சம்பந்தமான அறிவை அவர்களது கராஜில் தந்தைக்கு உதவியபடியே  கற்றுக்கொண்டார்.

அவர் 17 ஆண்டுகளின் பின் செல்வந்தர்கள் படிக்கும் றீட் பல்கலைக்கழகத்தில் சேர்க்கப்பட்டார். பல புத்திசாலிகளையும் சிந்தனையாளர்களையும் போலத்தான், ஸ்டீவிற்கு பல்கலைக்கழகப் படிப்பு தனக்குப் பயன்படாது என்பது சில மாதங்களிலேயே புரிந்து விட்டது. ஆறாவது மாதத்தில் கல்வியை தொடருவதை நிறுத்திக்கொண்டார். 

பல்கலைக்கழத்தைக் கைவிட்ட நிலையில், தொழிலும் இல்லாமல் தங்க இடமும் இல்லாமல் மிகவும் துன்பப்பட்டார்.18 மாதங்கள் அந்தச்சூழலிலேயே சுற்றித்திரிந்தார். கொக்கோ- கோலா ரின்களைப் சேகரித்து விற்றால் சில டாலர்கள் கிடைக்கும். அவற்றைச் சிறு செலவுகளிற்குப் பயன்படுத்தினார். கல்லூரியில் நண்பர்களின் ஹாஸ்டல் அறைகளில் தரையில் தூங்குவார். ஒவ்வொரு ஒவ்வொரு ஞாயிறு இரவுகளிலும் சுமார் 14 கிலோ மீட்டர்கள்(7 mi) நடந்து சென்று – (அமெரிக்காவில்) ஹரே கிருஷ்ணா ஆலயத்தில் வழங்கப்படும் அன்னதானத்தை வாங்கி உண்டார். அவர் அதைப்பற்றிச் சொல்லும்போது 'அந்த உணவை மிகவும் விரும்பினேன்'("I loved it" )  என்று சொல்வார். 

படிக்காமல் படிப்பித்த கம்பியூட்டர் கோர்ஸ்

Stories for young entrepreneurs 02 (Learning is everything)  

நஸீபா எனது முதல் மாணவி

எனது முதலாவது மாணவி நஸீபாவும் அவரது குழந்தையும்-2019

1996 காலப்பகுதியில் என்கையில் ஒரு பழைய 386 கம்பியூட்டர் சிக்கியது. அதன் கட்டமைப்பைக்கேட்டால் இன்று பலருக்குச் 'சிப்புச் சிப்பாக' வரலாம். 33 Mhz வேகம்,40 MB ஹார்ட் டிஸ்க்,128 KB(As per my memory) மெமறி. ஆதனை ஆன் செய்து குளித்துமுடித்து வந்த பின்னர்தான் அது ஸ்ராட் ஆகி முடித்திருக்கும் அப்படி செத்த சிலோ.

ஆனாலும் அது எனக்குக் கனவுக்கன்னி, முதல் ஆசான் ,வழிகாட்டி ,வெற்றிக்கான ஏணிப்படி. என் இலட்சியக்கனவுகள் எல்லாவற்றிற்கும் 'அப்படியே ஆகட்டும் ' சொன்ன தேவதை.

எனது ஒன்றுவிட்ட அண்ணன் அதனை எனது மச்சாளுக்கு அனுப்பி-அவர் வீட்டிற்குச் அது செல்ல காத்திருந்த சமயத்தில் - அவனது  பெற்றறோருக்கும் மச்சாள் வீட்டுக்காறரிற்கும் ஏதோ கருத்துவேறுபாடு ஏற்பட்ட ஒரு  உறவுச் சுனாமிச்சூழ்நிலையில் எந்த அலையோ அடித்தொதுக்கி இறுதியாக என் கைசேர்ந்த கம்பியூட்டர் இது.

அந்த நேரத்திலேயே அது பழைய மொடல். ஆனாலும் இலங்கையே கம்பியூட்ர் பற்றி வியந்து பார்த்துக் கற்றுக்கொண்டிருந்த அந்தக்காலத்தில்(1996/..) சாதாரணர்களிற்கு அதன் வகை தொகை எல்லாம் இன்றிருப்பதுபோல் புரியாது. கம்பியூட்டர் என்றால் கம்பியூட்டர்தான்.

கொழும்பு மனிங்பிளேஸ் அடுக்குமாடியில் எனது பெரியம்மா வீட்டில் தங்கியிருந்தேன். கம்பியூட்டர் கைவரப்பெற்றாலும் கற்பதற்குப் பணமிருக்கவில்லை. இந்தக் கம்பியூட்டர் எனக்கு என்று முடிவாக முன்னர் 4-5 மாதங்கள் நான் தங்கியிருந்த அறையில்தான் இருந்தது. நடுச்சாமத்தில் பெரியம்மா பெரியப்பா உறங்கிய பின்னர், கம்பியூட்டரை ஆரம்பித்து அதில் வரும் டொஸ் புறம்ற்றில்(DOS prompt) என்ன செய்வதென்று தெரியாது விழித்துக்கொண்டிருப்பேன்.

MS DOS prompt - இருட்டு ரூமில கறுப்புப் பூனையக் கண்டுபிடி :)

அந்தக்கம்பியூட்டர் பல இலட்சங்கள் இருக்கும் என்று எண்ணி முதலில் அதை விற்பதற்கு முயன்றார் பெரியப்பா. அதனைப் பார்க்க வருபவர்கள் அதனது கறுப்புத்திரையில் Dir என்று அடிப்பதையும் Win என்று அடிப்பதையும் அதை அடித்ததும் அது கலர் திரையுடன் பல அற்புதங்கள் புரிவதையும் கண்டேன்.

வந்தவர்கள் 15 ஆயிரத்திற்கு மேல் கேட்கவில்லை  எனவே அது விற்பனையாகாமல் தப்பிவிட்டது.

அன்று இரவு கம்பியூட்டரை ஆரமபித்தேன் Win என்று அடித்தேன் ஆஹா வின்டோஸ்(வேர்க் குறூப்)என்ற அற்புதம் (Version 3.1) கண்ணில் பட்டது. ஆங்கில அறிவும் எதையும் உய்த்துணரும் தன்மையும ஏற்கனவே இலத்திரனியல் துறையிலும் தொழில்நுட்பக்கருவிகளிலும் கொண்ட பேராவலும் அது பற்றி நான் வாசித்திருந்த புத்தகங்களும் சேர்ந்து எனக்கு சொல்லிக் கொடுக்கத்தொடங்கின.

கொழும்புக்கு வந்த சோதனை !

பாத்ரூமுக்குள் நண்பனின் பகீர் அனுவபம் !

கடும் யுத்த சூழலில் கொழும்புக்கு வந்து பல்கலைக்கழக அனுமதி கிடைத்தபின்னர் நடைபெறும் ஆங்கில வகுப்பிற்காக(GELT) காத்திருந்த காலங்கள் ஒவ்வொரு நாளும் ஒரு புது அனுபவத்தைக் கொடுத்துக்கொண்டே இருந்தன.

தினசரி சந்தித்துக்கொள்ளும் எம் நட்புவட்டத்தில் சுமார் – 5-6 நபர்கள் இருப்பார்கள். என்னைத்தவிர அதில் பெரும்பான்மை, மெரிட்டில் கொழும்பு மருத்துவ பீடத்திற்கு தெரிவானவர்கள்.  

நாங்கள் தினசரி  வெள்ளவத்தைப் போலீஸ் ஸ்டேசன் அருகில்,ஹாமேர்ஸ் அவெனியூவில் உள்ள  நண்பன் நாகரூபன் வீட்டில் ஒன்று கூடுவோம்.வந்து நாலு மாதங்களின் பின், ஒரு நாள் வழமைபோல் நாகரூபன் வீட்டில் நண்பர்களது அலட்டல் கச்சேரி போய்க்கொண்டிருந்தது. என்னருகே அமர்ந்திருந்த நண்பன் முருகன்,(சத்தியமாய்ப் பெயர் மாற்றப்பட்டுள்ளது) முகத்தை படு சீரியசாக வைத்துக்கொண்டு சொன்னான்:

கம்பசுக்குப்போய் கம்பியூட்டர் விற்ற கதை

Stories for young entrepreneurs 

தினசரி வெயிலில் கடும் ஓட்டம்-எரிந்த தோற்றம்
My Kalmunai office - See the plants ,which was my passion

அப்போது நான் பல்கலைக்கழகத்தில் முதலாம் வருட மாணவன் - உழைத்தே என் பிழைப்பை பார்க்கவேண்டிய யுத்தகாலச் சூழ்நிலை.முட்டிமோதி கம்பியூட்டர் ஒன்றை வைத்து வகுப்புக்கள் எடுக்க ஆரம்பித்திருந்தேன்.(அந்தக் கம்பியூட்டர் கிடைத்தது பெரும் கதை - பின்னர் வரும்)

அதற்கிடையில் பல்கலைக்கழக மட்டத்திலேயே பேர்சனல் கம்பியூட்டர் ஒன்றை சொந்தமாக வைத்திருந்த மாணவன் என்ற அடிப்படையிலும் நான் மிகப்பிரபலமடைந்திருந்தேன். (1997)

"நீ என்ன புலியா? உளவுபாக்கவா யாழ்ப்பாணம் விட்டு இந்தக் கம்பசுக்கு வந்தனீ,இது பிரபாகரன் தந்த கம்பியூட்டரா ? "என்று அன்பான விசாரிப்புக்களும் அடிக்கடி நடக்கும்.

கொழும்பில் எனது நண்பனொருவன் கம்பியூட்டர்களை உதிரிப்பாகங்களாக வாங்கி ஒன்றாகப்பூட்டி விற்பனை செய்துவந்தான். கம்பியூட்டர் அசெம்பிளிங் என்பது ஏதோ என்ஜினியரிங் லெவலில் பார்க்கப்பட்ட நேரம் அது.

எனது பல்கலைக்கழக கணினி விரிவுரையாளர் திரு.மகேந்திரன் என்பவர் ஒரு அற்புதமான மனிதர். அப்போது அம்பாறை மின்சார சபையின் பிரதம பொறியியலாளராகவும் எமக்கு வருகைதரு விரிவுரையாளராகவும் இருந்தவர். மனித நேயர்.

வாழ்க்கையில் தொழில்ரீதியாகவும் முன்னேற நான் போராடிக்கொண்டிருந்த நேரம் அது. என் முயற்சிகள் அவரிற்குத்தெரியும். அவரிற்குப் பிடித்தமான மாணவன் நான். அவர் என்னை ஒருநாள் அழைத்து "டேய் நீ கொம்பியூட்டர் எடுத்துக்கு டுக்கிறனியோடா ?' (கொழும்பிலிருந்து) எனக்கேட்டார், தயங்காமல்  "ஓம் சேர்". என்ற முதலாவது வெற்றிக்கான பொய்யைச் சொன்னேன்.(எனது கொழும்பு நண்பனை நினைவில் வைத்து)

உங்க பேஸ்டில் உப்பு இருக்கா ?

நீங்கள் ரோஸ் கலர் பற்பொடியில் பல் தீட்டிய தலைமுறையா ? நாங்கள் எல்லாம் குழந்தைகளாக இருந்தபோது பற்பொடியால்தான் பல் தீட்டுவோம். எங்களது பாட்டி உப்புக்கலந்த கரியால் பல் தீட்டுவார். மாமா , சித்தப்பா போன்றோர் வேப்பங் குச்சியாலும் பற்பொடியாலும் கலந்து காலையில் பல் தீட்டுவதை நேரம் எடுத்து ஏதோ ஜிம்னாஸ்டிக் சாகசம் போலச் செய்வதைக் கண்டிருக்கிறேன்.

அப்போது கோபால் பற்பொடியும் பின்னர் உள்ளுர் தயாரிப்பான அண்ணா பற்பொடியும் மிகப்பிரபலம். ஒரு வகையான ரோஸ் நிறத்துக்கும் சிவப்பிற்கும் இடையிலான நிறத்திலிருந்கும் பற்பொடியும் அது தரும் இனிப்புச் சுவையும் இன்னும் மனதில் நிற்கிறது.நமக்குப் பல நாட்கள் பிரேக் பாஸ்ட்டே பற்பொடிதான் (தின்னுடுவேன் சார்).

கண்ணீர்த்தேசம் - காதல் கவிதையும் கதையும்.

முன்னுரை: இது ஒரு சின்னப்பயலின் காதல் கதை அந்தச் சின்னப்பயலால் 17 வயதில் எழுதப்பட்டது எனவே குறைபாடுகளை பாலமை கண்டு ஒதுக்கவும்.

உயர்தரம் இரண்டாம் வருடம் படிக்கும்போது,ஒரே மூச்சில் எழுதி முடிக்கப்பட்ட கவிதைக் காதல் வரலாறு இது. எனது நண்பன் சுவர்ணன் இதை வைத்திருந்து சில மாதங்களின் முன் பிரான்சிலிருந்து வருகை தந்தபோது எதிர்பாராத பரிசாக   வழங்கியிருந்தான்.

நண்பன் நாகரூபன் வீட்டு மேல்மாடியில் வைத்து நான் வாசித்துக்காட்டியபோது எங்களுடன் நட்புடன் பழகும் அவனது அம்மாவின் கண்கள் கலங்கியிருந்தது இன்னும் நினைவிருக்கிறது.

அந்தக்காலத்தில் வைரமுத்து எழுதிய கவிதைப்புத்தகங்களை ஒன்றுவிடாது படித்து(சிற்பியே உன்னைச் செதுக்குகிறேன் முதல் கண்ணீர் தேசம் வரை .. ) – அவரது நீண்ட பாவடிவங்களில் கதை சொல்லும் தன்மையை ஒத்து உருவாக்கப்பட்டது இது. எனவே இவை எல்லாம் 100 வீதம் கவிகைள் அல்ல எனினும் இவற்றில் 100 வீதம் கவிதைகளும் உள்ளன. இதை 'உரையிடையிட்ட செய்யுள்' எனலாம். கதை சொல்வதற்காக சில இடங்களில் வசனங்கள் வந்து உட்கார அனுமதியளிக்கப்பட்டிருக்கிறது.

முன்னைக்கு கவிதையும் தமிழும் என்னுள் வளர்ந்துவிட்ட இந்த வயதில் திருத்தங்கள்  தெரிகின்றன எனினும்  மாற்றங்களில்லாமல் கையெழுத்துப்பிரதியை  தட்டச்சு செய்துள்ளேன். அந்தக் காலத்தை மீளுருவாக்கம் செய்யும் ஒரு முயற்சி. இந்த உண்மைக்கதையின் பல பேசப்படாத பாததிரங்கள் எனது பேஸ்புக்கில் உள்ளனர். அவர்களது கருத்தூட்டல் பற்றிக் கணிக்க முடியவில்லை இப்போது.(Finger crossed and waiting :) ) . கிட்டத்தட்ட நான் காதலித்ததே அந்தப் பெண்ணிற்குத்தெரியாது. பப்பி லவ்.

இதில் சுவைக்காகப் பொய்கள் உலாவருகின்றன. கவிதைக்குப் பொய் அழகாம். !

காதல் ? - இதெல்லாம் ஹார்மோன் செய்யும் வேலை என்பது  தெளிவாக புரிவதற்குப்  பத்துப் பதினைந்து வருடங்களாகிவிட்டன.

XXX

கண்ணீர்த்தேசம்  - ச.மணிமாறன்.

செவ்வரி படர்ந்த கன்னங்கள்
கயல் மீனிற்கே கவலை கொடுக்கும் கண்கள்
சிரிப்பிலே சில்லறையை அல்ல,
காந்த அலைகளைக் கவர விடும்
குறும்புக்காறி.
என் கவிதைக்குக் கரு – அவள் கருங்குழல்.
நடமாடும் நந்தவனம்
பூக்குவியலால் புனைந்த கவிதை
அவள்.
பஞ்சுப்பொதிகளைப் பாதங்களாக்கியவள்.
அவள் ,
செவ்விதழ் - இளமையின் சீதனம்,
வெட்கம் - பிறருக்கு வேதனை கொடுக்கும்.

மேகத்தைப் பிடித்து
சற்று மென்மையாக்கி,
இவள் கேசம் எனப் பெயர்வைத்தான் பிரமன்.
அவள் - என் கவிதைக்குக் கருக்கொடுப்பவள்.

பால்மணம் மாறும் பதினாறில்
என்னில்
பனிப்புயல் செய்த பாவை.

தயவு செய்து தொலைபேசியை வைக்கவும் :)

நாங்கள் யுத்தகாலக் குழந்தைகள். மூன்று வயதிலிருந்து சுமார் முப்பது வயது வரை துப்பாக்கிகள் வெடிக்கும் ஓசையும்,எறிகணைச் சத்தமும்,விண்ணிலிருந்து இராணுவம் பொம்மர்களில் வந்து போடும் குண்டு பறந்து வரும் ஓசையிலிருந்து பொளேர் என வீழ்ந்து அப்பாவி மக்கள் உயிர் குடிக்கும் ஓசையும் கேட்டு வளர்நதவர்கள்.

யுத்தகாலத்தின்  பெரும்பான்மையும் வடக்குப்பகுதி,  நாட்டின் தலைநகரம் கொழும்பு உட்பட்ட தெற்குடன் முற்றாகத் தரைவழித் தொடர்பில்லாதிருந்தது. மின்சாரம் நான் ஆறாம் வகுப்புத்தொடங்கிய காலத்திலிருந்து 12 ஆம் வகுப்பு முடிக்கும் வரை வீடுகளிற்கு மின்சாரமும் இல்லை. தோலைபேசி என்ற  ஒன்றை வீட்டுப் பரணில் இருந்து எடுத்து விளையாடிய அனுபவம் உண்டு. தொலைத்தொடர்பை அனுபவித்ததே கிடையாது.

பல்கலைக்கழக அனுமதி கிடைப்பது இந்த வசதிகளற்ற இடத்திலிருந்து தப்பி தலை நகரத்திற்குச் செல்லும் ஓரளவு பாதுகாப்பான வழியாக இருந்தது.  

எனக்கும் அப்படி கொழும்பிற்குச் செல்லும் வாய்ப்பு ஏற்பட்டது. 

இதற்கு முதலும், யாரும் வடக்கிலிருந்து இலகுவில் கொழும்பு செல்ல முடியாதிருந்த நிலையிலும் இலக்கியத்தொடர்புகள் காரணமாக கொழும்பு சென்று சில நாட்களில் ஏக்கத்துடன் திரும்பியிருந்தேன்.

இந்த முறை அதிக காலம் கொழும்பை அனுபவிக்கலாம் என்ற ஆனந்தம்.

போன தடவை ஒரு இலக்கியக் குழுவோடு வந்தபோது "ரொட்டறிக்" சங்கத்தைச் சேர்ந்த ஜானகப் பெரேரா எனும் சிங்களத் தனவந்தர் ஒருவரோடு நல்ல அறிமுகம். எனது வட்டத்தில் ஆங்கிலம் ஓரளவு பேசக்கூடியவன் நான்.அதனால் அவரோடு உரையாடி நல்ல பழக்கம் இருந்தது. கொழும்பு வந்தால் தன்னைத்தொடர்பு கொள்ளச் சொல்லி அவரது தொலைபேசி இலக்கத்தைத் தந்திருந்தார்.

அங்கு சென்றதும் முதல் வேலையாக வெள்ளவத்தையில் தெருவில் உள்ள ஒரு தொலைபேசி பூத்தில் சில்லறைகளைப் போட்டு டயல் செய்தேன்.

தொலைபேசி ஒலித்தது, 

காதல் - காமம் என்ன வேறுபாடு ? கேள்வி பதில் By சிறுவன் !

விடுதலைப்புலிகள் தனியாட்சி செய்திருந்த யாழ்ப்பாணத்தை இராணுவத்தினர் கைப்பற்றி , அரசாங்கத்தின் ஆட்சி இரண்டு வருடங்களைக் கடந்து கொண்டிருந்த நேரத்தில் கொழும்பில் பாதுகாப்பாக இருந்த நான் , திருகோணமலையிலிருந்து  சரக்குக் கப்பலின் அடித்தட்டில் படுத்து (அப்போதிருந்த ஒரே போக்குவரத்து வழி) 21 வயதில், தமிழ் மேல் தீராத காதலும்,வாசிப்பு வெறியும், பொங்கும் கவிதையும் - இவையெல்லாம் கலந்த கொப்புளிக்கும் கனலாய்  யாழ்ப்பாணம் வந்து சேர்ந்திருந்தேன். 

1996 – ஆனந்த விகடன் ,குமுதம் என்ற பத்திரிகைகள் எல்லாம் தடை செய்யப்பட்டிருந்த காலத்தில் , உதயன் செய்திப்பத்திரிகை தவிர வாசிக்க  வேறு எதுவுமற்ற நிலையில் , நான் ஆரம்பித்த பல்சுவை வார இதழ் 'திசை முகம்'

அதனாலே நான் பட்ட பாடு உரல் படுமோ உளிபடுமோ நான் அறியேன்.

அப்போது பிரபலமாயிருந்த மறைந்த குமுதம் ஆசிரியர் 'அரசு' போல யாருக்கும் நான் யார் என்று தெரியத்தேவை இல்லை , என் எழுத்துக்களே தெரியவேண்டும் என(பயத்தால அல்ல- பயமா? அது என்ன விலை?) எழுத்தாளர் சுஜாத்தா என்கிற ரங்கராஜன் போல ,'தமயந்தி' எனும் புனை பெயரில் எழுதி வந்தேன்.

இராணுவச் சோதனை – மக்கள் மகிழ்ச்சி :எனக்குத் தமிழ் படிப்பித்த என்சினீயர்

என்ஜினீயர் கற்றுத் தந்த தமிழ் 

அண்மையில் பாடசாலைக் காலங்களில் அறிமுகமாகிப் பின்னா பேஸ் புக்கில் கொழுவிக்கொண்ட நபர் ஒருவரை(நண்பர் என்று குறிப்பிடும் அளவு உறவு இல்லை)எதேச்சையாகச் சந்திக்க நேர்ந்தது.அவர் இந்தியாவில் கணிப்பொறியியல் பட்டம் படித்தவர், அவர் சொன்னார் ,

"மச்சான் நீ எழுதும் புளக் போஸ்ட்டுகள் யாருக்கும் விளங்காது - அவ்வளவு கடும் தமிழ் பாவிக்கிறாய், வாசிப்பவர்களுக்கு விளங்கும்படி எல்லோ எழுதோணும்,(கொஞ்சம் கோவமான தொனி) அவன் (இருவருக்கும் நண்பன்)  (ஆஸ்த்திரேலியாவிலிருக்கும் பொறியியலாளனாகிய) சிந்தூரனும்(பெயர் மாற்றப்பட்டுள்ளது).என்னோட கதைக்கேக்க 'மணி ஏதோ எழுதுது,ஒண்டும் விளங்கிறேல்ல' என்று நீ எழுதிய 'கண்டியில் பற்றிய தீ' என்ற (நாட்டு நிலை சார்ந்த) கட்டுரை பற்றிக் கதைக்கேக்க சொன்னான்" என்றும் இவர் எனக்குச் சொன்னார்.